ER IS NIETS MIS MET WEERSTAND EN EMOTIES IN ORFGANISATIES!

Mieke Camps moest even iets kwijt: Ze vindt dat soms een verandering (of de gevolgen ervan) gewoon lastig is. Ze vraagt zich af of het oké is dat medewerkers boos, verdrietig, bang of gefrustreerd zijn? Ja natuurlijk, zegt iedereen! Maar dat is niet wat ze herkent uit de praktijk:
Ze vervolgt:

Weerstand en emotie in organisaties wordt als lastig ervaren en wordt daarom zo snel mogelijk weggeredeneerd. Het dekseltje erop, en hup, weg ermee. Alles lekker bedekken met een sausje van ratio. Maar zo werken mensen niet. Emoties zijn niet rationeel. En als je ze probeert te onderdrukken, verdwijnen ze niet. Ze gaan ondergronds. Ze sudderen door en steken uiteindelijk de kop op als sabotage gedrag of passief verzet. Waarom? Omdat weerstand en emoties bij veranderen horen.
Mensen houden nou eenmaal niet van verandering. Dat betekent niet dat medewerkers tegen de verandering zijn of de achterliggende visie niet begrijpen. Professionals snappen de verandering écht wel. Het gaat om de consequenties van die verandering in het hier en nu. Die raken hen. En daar komt emotie bij kijken. Logisch toch?
Dus: Stop met emoties wegrationaliseren; stop met zeggen dat het wel meeval; stop met alles nóg een keer uitleggen en stop met meteen in de discussie schieten.
Begin met de emotie te erkennen en vragen te stellen. Want dat is wat medewerkers serieus nemen écht betekent. Hoe meer ruimte je geeft aan wat zij voelen, hoe sneller die emoties ook weer wegebben.
En ja, dat vraagt iets van jou als leidinggevende: Vertragen, empathisch zijn en je oplossingen even parkeren. Is dat ongemakkelijk? Ja. Vraagt dat geduld? Ja. Werkt het? Absoluut.
Als je dit doet, voelen mensen zich gehoord. En weet je wat er dan gebeurt? Er ontstaat ruimte om vooruit te kijken. Om samen verder te bouwen.

Bron: Mieke Camps op Linkedin 24 januari 2025