LATEN WE ONS BEZINNEN OVER DE SUBSIDIERING VAN DIENSTENCHEQUES

Op het moment dat mijn vader zaliger ziek werd, ondertussen een tiental jaar geleden, had hij nood aan iemand die bij hem zou komen poetsen. Hij nam contact op met een dienstenchequebedrijfje in de buurt en een aantal weken later stond Melissa aan zijn voordeur. Melissa en mijn pa, dat was een topduo. Ze zorgde niet enkel dat zijn huisje er altijd proper bij lag, ze deed ook graag een praatje met hem aan een potje koffie. Dat vond hij leuk, want mijn pa was een gezapige babbelaar. Hoe meer Melissa over de vloer kwam en des te meer koffies er werden geslurpt, hoe diepgaander de gesprekken werden. Papa vertelde over zijn angsten en zijn ziekte, maar hij wou ondertussen ook weten waar Melissa van droomde. Waar ze, als alles kon en mocht, zichzelf binnen vijf jaar zag staan. Ze vertelde hem dat ze zo graag kleuteronderwijzeres zou zijn. Maar dat dat een onmogelijke uitdaging was gezien haar lage scholingsgraad. En dat ze die droom al een hele tijd had opgeborgen.

Lees verder: https://www.sampol.be/2024/03/laten-we-ons-bezinnen-over-de-subsidiering-van-dienstencheques

Bron: MICHELLE GINÉE op SAMPOL 26 maart 2024