WAAROM ANDERHALVE METER?
De anderhalvemetersamenleving. Niet alleen het woord is te lang, maar volgens velen duurt hij ook te lang. Wat ik niet begrijp is dat hij in veel landen als voldongen feit aan de mensen is opgedrongen: dit is uw voorland, dit is ‘het nieuwe normaal’. Punt uit en geen discussie verder!
Zijn we het daar dan allemaal over eens en willen we dat wel? De Nederlandse premier Rutte c.s. luisterde alleen naar medici, bekende hij tijdens een Kamerdebat. Dat lijkt verstandig en is ontroerend, maar je kunt als leider en bestuurder van een land niet slechts je oor naar één beroepsgroep laten hangen. Je bent mijns inziens verplicht om ook naar andere deskundigen vanuit andere disciplines te luisteren. En elke regering(sleider) is ook verplicht om zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen en zich niet te verschuilen achter zoiets als het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) of alle sectoren maar even op te roepen met een plan te komen hoe zij die anderhalvemetereconomie in hun sector willen vormgeven. Je mag verwachten dat ze zelf hun politieke keuzes maken. Want uiteindelijk gaat het daarover: over een politieke keuze.
Volgens de Nederlandse bestuurskundige Paul ’t Hart zal de technocratische benadering van de crisis worden vervangen door een meer politiek model van besluitvorming. Daarbij wordt meer geluisterd naar allerlei andere vormen van expertise. In dit geval niet alleen naar die uit de hoek van de volksgezondheid. Verschillende belangengroepen zullen het politieke besluitvormingscentrum onder druk gaan zetten. https://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/nieuws/paul-t-hart-monopolie-virologen-wordt-doorbroken.12869099.lynkx
En ik denk dat dat ook tijd wordt want zonder enige discussie wordt iedereen nu – en voor langere tijd – met de keuze voor anderhalve meter opgezadeld met inperking van bewegingsvrijheid. En die vrijheid is een grondrecht zoals ook recht op onderwijs dat is.
Kritische vragen over de anderhalve meter zijn bijvoorbeeld of de sociale of psychologische gevolgen ervan wel zijn meegewogen? En hoe handhaaf je geloofwaardig en rechtvaardig dat mensen anderhalve meter afstand houden, waarvoor volgens mij eenvoudig weg onvoldoende capaciteit is?
Tegelijk zie je onmin en irritatie ontstaan tussen ‘strikten’ en ‘rekkelijken’. En dat dat allemaal perse niet nodig is bewijst een land als Zweden. Volgens de Zweedse econoom Jonung blijft niet iederéén daar thuis, maar vooral degenen die gevaar lopen. Die - eveneens politieke aanpak - kost ook een paar duizend doden, maar levert ook een redelijk overeind blijvende de economie op en voorkomt dat we zo meteen bijvoorbeeld verkapte robots binnen looplijnen in de finale van een judotoernooi zien. Dat we op die manier dus moeten gaan bewegen in een anderhalvemetersamenleving.
Bron: Uw webredacteur (vrij naar een artikel in Binnenlands Bestuur 1 mei 2020)
